ΕΕΑ ΖΗΣΙΜΑΤΟΣ ΟΜΙΛΙΑ ΗΜΕΡΙΔΑ Β ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

https://www.youtube.com/watch?v=3ZmOu-kmEaE

Η ευρωπαϊκή προοπτική της Ελληνικής οικονομίας και η στημένη παγίδα στην ραχοκοκκαλιά της


Ολοι θα συμφωνήσουμε ειδικά οι γεννημένοι στα τέλη της δεκαετίας του 50 αλλά και σε όλη την δεκαετία του 60, οτι μεγαλώναμε σε μια χώρα που πάσχιζε και αγωνιζόταν να λέγεται ευρωπαϊκή και θεωρούσαμε τιμή μας και καμάρι μας να ανήκομε εις την Δύσιν!

Ακόμα και τότε που τα ταξίδια και οι σπουδές στο εξωτερικό ηταν για τους λίγους και προνομιούχους, οι υπόλοιποι καμαρώναμε σαν τα παγώνια για προϊόντα και υπηρεσίες από την Ευρώπη αλλά και για τις λιγοστές ελληνικές αναφορές εκεί.

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου έλεγε το τραγούδι για να περάσουμε το μήνυμα της λιτής μας καλοπέραση σε μια χώρα που πουλούσε τις ομορφιές της για τον εισαγόμενο τουρισμό.

Δειλά δειλά, η φτωχή αλλά περήφανη Ελλάδα ταξίδευε και με γοργούς ρυθμούς έμπαινε σε μια αναπτυξιακή πορεία που την οδήγησε στην ένταξη της στη Ευρωπαϊκή κοινότητα, ανοίγοντας πλέον τους δρόμους για μια πραγματική Ευρωπαϊκή προοπτική.
Έτσι λοιπόν η γενιά εκείνης της εποχής που τον πόλεμο τον γνώριζε από τα ντοκιμαντέρ της ΥΕΝΕΔ και τις αφηγήσεις των γονιών μας, έβλεπε τις δυνατότητες να ανοίξει τα φτερά της και να απογειώσει της επιχειρηματικές δυνατότητες που μας έδινε αυτή η προοπτική.

Οι περισσότεροι από αυτή την γενιά, οπλισμένοι με ακόμα πιο σύγχρονες γνώσεις οικονομικών και διοίκησης επιχειρήσεων, έβλεπαν τη δυνατότητα να επενδύσουν σε ένα ελεύθερο, δυναμικό και υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον,που ήταν πλέον εδώ, στην Ελλάδα μας.

Σε αυτό συνέβαλαν και οι πανηγυρικές δηλώσεις των πολιτικών μας που χωρίς ντροπή παρέσυραν σε μια συνεχή και επικίνδυνη πλάνη.

Δηλωσεις Σημιτη……..Δηλώσεις Καραμανλή……..Δηλώσεις Παπανδρέου...,

Σε όλο αυτο το διάστημα, ο καθε επιχειρηματίας που σεβοταν τον εαυτό του και ονειρευόταν μια επιτυχημενη αναπτυξιακή πορεία στο Ευρωπαικό ελληνικό γιγνεσθαι, οργανωσε τους πόρους του, κατάστρωσε βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, επιχειρηματικά πλάνα, και προχώρησε με σεβασμό στα ονειρά του, τους εργαζομενους του αλλα και στους συνεργάτες του στην υλοποίηση αυτων.

Δαπάνησε Χρόνο, Χρήμα και την ζωή του για να πετύχει και να καταξιωθεί στην ελληνικη εμπορική κοινότητα, μια και η υστεροφημία ενος εμπόρου ειναι η κορυφαία του επιδίωξη.

Με απόλυτο σεβασμό και συνέπεια στις πολλες υποχρεώσεις του δεν άφησε μια ημέρα να καθυστερήσει τις πληρωμές στο Δημοσιο, στους υπαλληλους τους αποδίδοντας οχι μονο τα νόμιμα, αλλα βαζοντας στόχους αποδοτικοτητας, ακομα περισσοτερα μια και όλοι γνωρίζουμε ποσο γρήγορα γυρνουν τα χρήματα των εργαζομένων στην αγορά. Ο κύκλος αυτός της αγορας ανάμεσα σε προμηθευτές, πελάτες δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ απέδιδαν όλη την εμπορική υπεραξία και ηταν το πραγματικό bonus για την ελληνική οικονομία, εξ ού και η λεγομενη ονομασία της ραχοκοκκαλιάς.

Συνέπεια λόγων και έργων έκλειναν ενα πλήρη και σοβαρό επιχειρηματικό κύκλο που απεδιδε φήμη και πελατεία, αλλα τομκυριότερο φόρους και εισφορές.

Συνέπεια επιχειρηματκή, πορεία αναπτυξιακή σε μια χώρα ευρωπαική!

Όλα αυτά βεβαια μεσα σε ενα υγιές, ελευθερο, σταθερό οικονομικό περιβάλλον. Μπορεί να παλεύαμε πολλές φορές για τα αυτονόητα, όμως τιποτα δεν ηταν τόσο σοβαρό που να προιδέαζε για την ώρα μηδέν που πλησίαζε ύπουλα στους, για μια ακομα φορα, ανυποψίαστους και κακοπληροφορημένους απο τον πολιτικό καιροσκοπισμό Έλληνες.

Η ώρα της κρίσης πλησίαζε και εκείνο το απιστευτα υποκριτικό αλλά και επικίνδυνο °Λεφτά υπάρχουν° συνέχιζε να υποκλέπτει την ελπίδα οτι κατι θα γίνει, οτι καπου υπάρχει αυτός ο κρυμμένος Άσος στο μανίκι της διακυβέρνησης της χώρας!

Η κρίση του 2008, υπήρξε όντως το πρώτο καμπανάκι στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα, Όλοι πήραμε μέτρα, μειώσαμε παραγγελίες, συμμαζέψαμε έξοδα, ξανασκεφτήκαμε το αύριο. Σε καμμια περίπτωση ομως, δεν προετοιμαστήκαμε για πόλεμο!

Γιατι όλα αυτά που εξελίχθηκαν απο το 2010 και μετά μονο με οικονομικό ανεξελεγκτο πόλεμο μπορεί να συγκριθούν.

Όλες οι επιχειρήσεις που σέβονται τον εαυτό τους, τις επενδύσεις τους και το μέλλον τους κατάστρωσαν σοβαρά σχέδια αποφυγής της κρίσης ( way out plans).

Μέσα σε αυτά τα σχέδια πάρθηκαν,

i. Γενναίες αποφάσεις,(κλείσιμο ζημιογονων μονάδων, συμφωνία με το προσωπικό, περικοπές διοικητικών και άλλων δαπανών.)

ii. Σοβαρές & αμοιβαίες συμφωνίες με τους πιστωτές, αναδιαπραγμάτευση υποχρεώσεων.

iii. Ειδικές ρυθμίσεις στις πιθανές υποχρεώσεις του Δημοσίου.

iv. Σχέδιο ανάκαμψης, ρεαλιστική στρατηγική εξόδου.

v. Ορισμος χρονικης διάρκειας σχεδίου εξόδου.

Για ολα αυτά ομως υπάρχει η ανάγκη της πλήρους ύπαρξης όλων των σημείων, και δυστυχώς ακόμα και σήμερα η έξοδος απο την κρίση ούτε ειναι ορατή, ούτε προβλέψιμη και θα υπενθυμίσω οτι πολλές δηλώσεις υπάρχουν καταγεγραμμένες, για την έξοδο, το τέλος και την απογείωση της οικονομίας απο Υπουργούς Οικονομικών, αντιπροέδρους της κυβέρνησης αλλα και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας.

Άρα τι απέμεινε στην προσπάθεια της διάσωσης οχι πλέον επιχειρήσεων αλλά εξαιρετικά έμπειρων ανθρώπινων μονάδων, που στο παρελθόν απέδειξαν,

i. Ικανότητες

ii. Συνέπεια

iii. Συνέχεια

iv. Αξιοπιστία εργων και λόγων.

Και που αποδεδειγμένα διαθέτουν εμπειρία και δεξιότητα για την αξιοποίηση μιας Δεύτερης ευκαιρίας.

Πόσο μάλιστα σε μια χώρα που αποδεδειγμένα βρίσκεται ακόμα σε μια κατάσταση κοινωνικού αιφνιδιασμού και έκτακτης ανάγκης!

www.mikromes.blogspot.com